ای مسکین غرق در گناه

آیا میدانی تو خدایی را نافرمانی میکنی که اولین وآخرین اوست

قادرو تواناست وهیچ امری به غیر اذن او انجام نمیگیرد.

ای ضعیف ناتوان، تو
پروردگاری را نافرمانی میکنی که اوپادشاه قادر وتواناست.

ای مکتبر مغرور، بترس که اوکلامت رامیشنود

جایگاهت را میداند سر ونجوایت را میشنود وآگاه به همه احوالت است

چگونه است که اعمال و کردار ناشایست خود را از بندگان میپوشی

واز او که رب و پروردگار بندگان است حیا نمیکنی ...

نظر و نگاه بندگان را بزرگ ونظر پروردگارت را کم اهمیت میدانی...

راستی اگر او خشم گیرد کدامین آسمان تو را میپوشد؟

کدامین زمین به تو جا ومکان میدهد؟ کجا در امان خواهی بود؟

چگونه نعمت را با کفر جواب می دهی؟

بخشش وعطا را با گناه ومعصیت...و پروردگارت خشمگین و ناراضیست؟

آیا راضی می شوی در ملک وخانه تو،

درحریمت علیه تو توطئه شود وتو آرام باشی؟

ولی خود درملک خدایت به معصیت مشغولی

گناه میکنی وبه رحمت اوامیدواری...